Co można dzieciom? Jak uczyć dziecko obowiązków i odpowiedzialności?

Dziecko jak każdy z nas im jest starsze, tym ma więcej obowiązków. Jednak jak je tego nauczyć? Jak sprawić, by dziecko samo sprzątało pokój i utrzymywało porządek. Jak nauczyć je dyscypliny i obowiązkowości?

Proste to nie jest, bo kto lubi np. sprzątać. Na pewno nie większość z nas. Moje dzieci też nie są idealne i też czasem na prośbę o posprzątanie w pokoju odpowiadają: mama posprząta. Więc co robić?

Każdy bałagan da się posprzątać ;)

 

Nauka, nie kara

Dzieciom sprzątanie nie może kojarzyć się z karą. Powinniśmy im powiedzieć raczej o pozytywach tego działania. Jak posprzątamy będzie łatwiej znaleźć zabawki. Na pewno pomoże pytanie czy dziecko woli np. spać w posprzątanym pokoju czy bałaganie, podświadomie każdy z nas woli porządek.

Porządek to norma

Dzieci muszą wiedzieć, że porządek to coś oczywistego. Jeżeli zobaczą, że rzeczy się zawsze składa, odkłada na miejsce, regularnie odkurza będą lubiły tę czystość i porządek, więc same zaczną robić porządek wokół siebie.

Sprzątanie to nauka samodzielności

Przecież chcemy, żeby nasze dzieci były samodzielne, silne, rozwijały swoje umiejętności. Sprzątnie też tego uczy. Dokładności, systematyczności, samozadowolenia i wiary w siebie, że samemu potrafi się coś zrobić. Jakaż była radocha jak same posprzątały gąbką na stoliku po obiedzie. Z dumą przyszły do taty, patrz, pomogłam mamie, sama posprzątałam. Moje dziewczynki mają dopiero 4 latka, więc nie wymagam od nich zbyt wiele. Potrafią same włożyć do szały swoje bluzki po praniu, z chęcią wyjmują ze mną pranie z pralki (nie muszą, dla nich to frajda, na razie ;)), sprzątają, a właściwie układają zabawki w swoim pokoju i pomagają mi czyścić kurze. Uczą się owych umiejętności. Do niczego nie zmuszam, po prostu pokazuję, że tak mogą pomóc (po prostu najwyżej po nich poprawię), a widzę jaką dumę im to przynosi, że pomagają mamie. Będąc starsze nie będzie to dla nich smutny obowiązek, a codzienna czynność, którą trzeba wykonać, żeby było przyjemnie i czysto dookoła.
 

Pomoc jest kluczowa

Często próby przekonania do sprzątania własnego pokoju kończą się fiaskiem szczególnie, jeżeli dzieci są w okresie buntu. Na pewno pomaga, przynajmniej w moim przypadku, wyciągnięcie pomocnej dłoni. - Pomogę wam posprzątać. To często w czasie kryzysu słyszą moje córki. Razem jest łatwiej, dzieci tez uczą się biorąc z nas przykład. Pamiętajmy jednak, żeby nie robić tego za dzievci, jedynie trochę pomóc albo podpowiedzieć, gdzie co odłożyć.

Konsekwencja

Bardzo ważna jest pochwała dziecka, które posprzątało. Nie chodzi o dawanie nagród, ale dobre słowo. Każdy z nas lubi być doceniony. To szalenie istotne na etapie rozwoju, ale i na każdym innym etapie.

Tak samo ważna jest też konsekwencja. Dzieci przyzwyczajają się, że trzeba regularnie utrzymywać porządek. Jeżeli je przyzwyczaimy, że wszystko robimy za nie, to niestety zostaniemy niewolnikami dzieci na własne życzenie.

Obowiązki dzieci

Proces wdrażania obowiązków przedstawiłam na przykładzie sprzątanie, ale poniżej umieszczam listę obowiązków dzieci w zależności od wieku.

Obowiązki i kodeks prawny

Kwestie obowiązków małoletniego dziecka (do ukończenia 18 roku życia) reguluje art. 91 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Nakłada on na dziecko obowiązek:

- słuchania swoich rodziców i opiekunów,

- pomocy we wspólnym gospodarstwie (jest to pojęcie szersze niż gospodarstwo domowe i może obejmować również obowiązek pomocy w gospodarstwie produkcyjnym rodziców oraz pomoc w prowadzonej przez rodziców działalności gospodarczej).

- pomoc ze strony dziecka musi odpowiadać fizycznym i duchowym jego siłom, obowiązki dziecka nie mogą przeszkadzać w jego wychowaniu i edukacji.
 

Szczególny obowiązek spoczywa na małoletnim dziecku, które uzyskuje dochód z własnej pracy. W takiej sytuacji jest ono zobowiązane do współfinansowania kosztów utrzymania rodziny.

Autor: Anna Polcyn