Jak interpretować rysunki dzieci?

Pierwsze kroki to radosna, czasem wzruszająca chwila. Kilka małych kroczków bez trzymanki powoduje dumę rodziców. Jednak czasem z dumą przychodzi i wyczerpanie. Jak to? A tak, że teraz już nie da się dogonić tych maluchów tak szybko, jak dało się je złapać, kiedy raczkowały.

Gdzie rodzic nie może, tam dziecko na pewno wejdzie

Śmiech, zabawa, bieganie, bam zając, płacz, pierwsza krew. Od pierwszego kroczku to wszystko staje się codziennością. Wskakiwanie na kanapy, zeskakiwanie z kanapy, sprawdzanie, co jest obok szafy i pod stołem. Bliźniaki, nie tak mają wszystkie dzieci, wejdą wszędzie gdzie się da wejść, a czasem nawet tam, gdzie myślimy, że jest to niemożliwe.

 

Moje bąble w domu chętnie buszowały we dwójkę, za to na dworze uwielbiały uciekać w przeciwne strony. Był etap, kiedy chodzenie z nimi w pojedynkę na spacer męczyło bardziej niż triathlon. Zanim jeszcze urodziłam bliźniaki śmiałam się ze "smyczy" dla dzieci - prowadzą jak psa. Kiedy moje bliźniaczki zaczęły chodzić, pomyślałam – ktoś genialny to wymyślił. O ironio losu. Jednak tak długo zastanawiałam się, jaką wybrać i żadnej jeszcze nie mam. Zresztą są już chyba za duże na takie wynalazki.

Płaskostopie? Czy to ty?

Warto także na początku nie doszukiwać się na siłę jakiś nieprawidłowości. Stawanie na palcach, zamiast na całej stopie, stawianie stopy od wewnątrz albo zewnątrz. To wszystko są początki chodzenia i pomaganie sobie w utrzymaniu równowagi, z biegiem czasu, a nawet bardzo szybko dziecko zacznie prawidłowo układać stopy. Nie warto także przejmować się szparą między kolanami, czyli takimi krzywymi nogami. Jeżeli dziecko nie ma braków żywieniowych i dostaje witaminę D, to zapewne jest to nie wada, a fizjonomia dziecka. Zwykle ta szpara prostuje się około drugiego roku życia. Z dzieckiem jest także wszystko w porządku, kiedy wpada na przeszkody. To nie, dlatego że ma problemy ze wzrokiem, po prostu maluch na początku swojej drogi z chodzeniem jest tak zaaferowany tym procesem, że nie zwraca uwagi na przeszkody. Boże, ono chyba ma płaskostopie! Bez paniki. U dzieci płaskostopie to raczej norma. Stawy, kości, które są jeszcze giętkie i tłuszczyk na małej stopie, powodują płaskostopie. Z czasem, w trakcie chodzenia, dziecko rozwija mięśnie, stopa kształtuje się jak powinna, a płaskostopie znika. Oczywiście, jeżeli coś nas niepokoi albo jakaś nieprawidłowość nie jest przejściowa, a się utrwala to trzeba szybko biec do ortopedy, bo może dziać się coś złego!

Pójdę boso!

Nauka chodzenia to największa frajda dla dzieci, kiedy są boso. Dzieci mogą wtedy stopami poznawać nowe podłoże. Bieganie na bosaka, to także najlepsze ćwiczenie dla rozwijającej się stopy i mięśni. Miękki dywan, piasek, trawa - czyli w to graj Twojemu maluchowi. Szczególnie chodzenie po piasku na bosaka rekomenduje się dzieciom z płaskostopiem. Jednak nadchodzi taki czas, kiedy buty stają się niezbędne, nie zawsze można w końcu chodzić boso czy w skarpetkach.

Jak więc dobrać pierwsze buty?

-Sznurowane czy na rzepy? Na rzepy jest szybciej i wygodniej, ale nie zawsze lepiej. Z doświadczenia mogę powiedzieć, że rzepy u nas nie bardzo się sprawdziły, bo nasze córki miały czas ciągłego ich odpinania. Sznurowane ciężej znaleźć w sklepie, ale z pewnością lepiej utrzymują nogę niż takie na rzepę. Nasz ortopeda stwierdził też, że w większości butów z rzepami, zapięcia są za krótkie i nie utrzymują prawidłowo nogi. W przypadku butów wiązanych nie ma takiego problemu.

Jak długie? I jak sztywne?

Szukając pierwszych butów dla moich pociech, znalazłam wiele ślicznych bucików, ale zupełnie niewskazanych dla małych dzieci. Pierwsze buty powinny być do kostki, wykonane z miękkiej skóry. Warto wydać trochę więcej na porządne skórzane buty, w których stopa oddycha, niż takie szmaciane, w których stopa się poci. Buty powinny być gładkie bez twardych szwów i co ważne z elastyczną podeszwą, żeby stopa poprawnie pracowała w butach. Buty powinny mieć także szerokie noski, żeby dziecko swobodnie poruszało palcami. Napiętki powinny być sztywne, żeby dobrze utrzymywać nogę.

W rozmiarze idealnym czy większe?

Dzieciom szybko rosną stopy, więc nie warto kupować prawie idealnych, a już na pewno nie brać dopasowanych. Najlepiej by były dłuższe od stopy dziecka o jakieś 7 mm. Pamiętajmy też, że dziecko nosi skarpetki/rajstopy, a to także zabiera dodatkowe miejsce w bucie.

A Wy, Drogie Mamy, pamiętacie pierwsze kroki swoich pociech, a może to dopiero przed Wami? 

 

Autor: Anna Polcyn