Rozszerzamy dietę

Od kiedy zacząć rozszerzanie diety? Czwarty czy szósty miesiąc? Co podać najpierw? Czy samo mleko wystarczy? Dlaczego nie chce jeść? Czemu nie robi kupy? Te i milion innych pytań często towarzyszy mamom przy rozszerzaniu diety malucha. Ja postaram się nieco rozwiać wątpliwości i nakreślić ścieżkę po świecie smaków.

 

Kiedy dzieci mogą jeść same, chętniej poznają różne smaki.

To zacznijmy od początku. Przyjęło się, że powinniśmy rozszerzać dzieciom dietę od szóstego miesiąca życia, jeżeli karmimy piersią i od czwartego miesiąca, jeżeli karmimy mlekiem modyfikowanym. Ja zaczęłam, a właściwie moje twixy, przygodę z jedzeniem od prawie piątego miesiąca.

Kupować czy gotować?

Słoiczki i kaszki do zalania, to świetne wynalazki, gdy się spieszymy. Jednak to nie samo, co domowy obiad. Sama przestawiła dzieci na mleko modyfikowane, a teraz poucza... może i źle to brzmi...ale. Robienie obiadków samemu, to jak zauważyłam paradoksalnie oszczędność czasu. Po pierwsze mniej grymaszenia, bo przynajmniej moim szkrabom, domowe smakowało lepiej. Po drugie dla siebie też musimy ugotować, więc zanim mocno przyprawimy możemy np. rosołu odlać dla dzieci. Dwie pieczenie na jednym ogniu. A i jest jeszcze po trzecie - domowe jedzenie jest po prostu tańsze.

Nie wszystko naraz

Jednak zanim przejdziemy od mleka do obiadków powinniśmy wprowadzać dietę powoli, przez pojedyncze smaki. Co przy okazji pozwoli wyeliminować alergie pokarmowe na dane składniki. Do czwartego miesiąca życia dziecko powinno dostawać wyłącznie mleko matki lub te modyfikowane. W piątym, szóstym miesiącu możemy wprowadzić zmiksowane warzywa i owoce (nie cytrusy i nie pestkowe), kaszki i kleiki, zmiksowane mięso, puree czy jajko. Od siódmego miesiąca to czas na jogurty, sery czy kefiry. Jeżeli chodzi o napoje to woda jest tu znowu kluczowym hasłem. Warto by dzieci poznały smak soku przecierowego (bez dodatku cukru), ale tylko 150ml na dobę (porcja liczona, wraz ze spożytymi w ciągu doby owocami). Mimo, że takie soki dla dzieci nie są docukrzane, mają tylko naturalne cukry, to przyzwyczajają one dzieci do słodkiego. A wiadomo za dużo słodkiego, to nic dobrego. Woda najlepiej gasi pragnienie i można ją stosować bez ograniczeń ilościowych i nijak nie przyzwyczaja do słodyczy. Zamiast soków lepiej spożyć owoc, a do picia dać wodę.

A może jednak?

Wprowadzanie nowych dań nie zawsze jest rzeczą prostą. Czasem dziecko kręci nosem. Może mu coś nie smakuje, ale zasmakuje za jakiś czas. A może forma podania jest nieatrakcyjna? Czasami wystarczy przełożyć danie ze słoiczka do miseczki, kanapki czy warzywa ułożyć w atrakcyjny obrazek na talerzu, wspólne gotowanie też może przebić mur do niejadka.

No i najważniejsze przyzwyczajajmy dzieci do stałych pór jedzenia, co da nam podstawę dobrych nawyków żywieniowych i zmniejszy szansę na podjadanie. Najlepiej by dziecko dostawało 5 nie za dużych posiłków dziennie.

Zaparcia przy rozszerzaniu diety

Czasami zdarza się tak, że gdy wprowadzamy do diety dzieci stałe pokarmy pojawiają się zaparcia. Moja pediatra powiedziała, że to może się zdarzyć, trzeba wtedy podawać dużo wody lub w ostateczności posiłkować się czopkiem.  Jeżeli jednak sytuacja często się powtarza lub zaparcie trwa zbyt długo trzeba udać się do lekarza po poradę.

 

A jak Wy zaczęłyście przygodę z nowymi smakami? Dzieci chętnie jadły czy musiałyście stosować różne sztuczki?

 

Autor: Anna Polcyn